‘Zeg, jij sprak gisteren over triomf aan het kruis. Daar wil ik meer
van 
weten!’

Dat staat in Kolossenzen 2:15, een boeiende tekst:

 de soevereiniteiten en gevolmachtigden ontmantelend, stelt Hij
hen in vrijmoedigheid tentoon, daarin over hen zegevierend.

Degene die dit doet, is God (vanaf 2:12 is Hij het, die handelt). Hij ont-
mantelde de geestelijke en menselijke machten en krachten. Hij zet
ze
te kijk en dat is tegelijkertijd de overwinning. Hij zegeviert door
het
kruis! Al wat tegen onze positie in op ons gelegd kon worden, is
aan
het kruis genageld! Dat brengt vreugde en vrijheid.

‘Ja, en hoe geeft het ons dan blijdschap en vrijheid?’

De vreugdevolle positie van ons in Hem is zo, dat wij compleet gemaakt
zijn in Hem, die het Hoofd is van iedere soevereiniteit en gevolmachtig-
de, 
zoals Kolossenzen 2:10 zegt. Hij alleen is het Hoofd van het uitgeroe-
pen
lichaam, de gemeente (Kolossenzen 1:18). Hij geeft ons dit nieuwe,
dat
in 2:13 tot uitdrukking komt in de vreugdevolle woorden:

Hij maakt ons gezamenlijk levend met Hem, ons genade schenkend voor
al onze krenkingen

Onder het oude van de mindere soevereiniteiten en gevolmachtigden werd
op een heel andere manier met onze krenkingen omgegaan:

…waarom laten jullie je, als levenden in de wereld, onder inzettingen
plaatsen, dat je niet zou aanraken, noch zou proeven, noch zou beroeren….
                                                                                                      Kolossenzen 2:21

‘Ja, toen zag het er heel wat anders uit.’

En deze methode werkte niet. Zelfs in het koninkrijk van de komende eon
zal dat op een mislukking uitlopen. Want het is teveel van het vlees afhan-
kelijk. Wat ons nu aanspreekt en traint en aanspoort is de reddende genade
van God (Titus 2:14). Daarom kunnen wij nu toorn, gramschap, kwaad, laste-
ring en vuile taal uit jullie mond afleggen (Kolossenzen 3:8). Niet omdat dat
moet, maar omdat dat vanzelf gaat. We zijn ons meer en meer bewust van
de werking van het kruis!